چالکود

چالکود برای درختان نقش اساسی دارد. درختان در شروع فصل رشد تا زمان باردهی مقادیر بالایی مواد غذایی را مصرف می‌کنند و در زمان اتمام برداشت محصول ذخیره مواد مغذی خاک به شدت کاهش می‌یابد. چالکود درختان که به عنوان روش کوددهی در عمق نیز شناخته می‌شود, یکی از روش های تغذیه درختان می‌باشد و می‌تواند کمبودهای مواد مغذی گیاه را تأمین کند.

زمان مصرف چالکود

بهترین زمان انجام روش چالکود در فصل زمستان و بهمن ماه است تا از آبشویی کودها جلوگیری شود و همچنین فرصت باقی مانده تا فصل بهار موجب می‌شود تا بر اثر بارندگی عناصر آزاد شده و ریشه از آن کمک بگیرد.

مقدار مصرف چالکود

میزان مصرف چالکود متناسب با نوع خاک شما و آنالیز موجود از آن متغیر است و حتی گاها لازم می‌شود تا بخشی از ترکیبات به دلیل ازدیاد آن ماده در خاک حذف گردد. بنابراین در این مورد حتما با متخصص تغذیه گیاهی و یا گیاهپزشک مشورت نمائید. اما در خصوص ترکیبات شرکتی و آماده مصرف, معمولا میزان مصرف توصیه شده کود به ازای هر درخت و یا در سطح یک هکتار بر روی بسته‌بندی کود ذکر شده‌ است. به هر حال در خصوص میزان استفاده به نکات ذیل توجه فرمائید:

1. میزان کود مصرفی وابستگی زیادی به نوع درخت شما دارد. به طور مثال درختان هسته دار نیاز کودی بالاتری نسبت به درختان میوه دانه دار دارند. همچنین مقدار چالکود استفاده شده برای درختان پیوندی پایه رویشی کمتر از درختان پایه بذری است.
2. میزان عناصر موجود در خاک نیز در میزان مصرف چالکود شما موثر است. هر چه زمین باغ شما حاصلخیز تر باشد, بالطبع مصرف کودی آن پایین تر خواهد بود.
3. نوع خاک نیز عامل دیگر در این مورد است. هر چه خاک سبک تر و دارای مواد آلی بیشتری باشد میزان مصرف چالکود کاهش خواهد یافت.

میزان مصرف چالکود برای هر درخت

سن درخت در میزان مصرف ترکیب چالکود اهمیت بالایی دارد. هرچه سن درخت بیشتر شود میزان مصرف ترکیب نیز بالاتر می‌رود. به طور مثال اگر برای یک نهال دو ساله میزان ۲ کیلو چالکود به ازای هر درخت مصرف می‌شود بایستی برای یک درخت ۱۰ ساله ده کیلو چالکود مصرف نمائید (به طور معمول میزان مصرف چالکود مطابق با سن درخت می‌باشد اما نباید از ۱۰ کیلوگرم به ازای هر درخت تجاوز نماید).

مزایای استفاده از چالکود

• تضمین تامین مواد مغذی با شروع فصل فعالیت درخت.
• کاهش گلریزی و افزایش تعداد شکوفه‌ها.
• تقویت عمومی گیاه و نیاز کمتر کودی طی فصل آتی.
• افزایش حجم ریشه در مقایسه با درختان تیمار نشده.
• کاهش اثر استرس‌های محیطی به گیاه تیمار شده.